Nummer funf

Het weekend na Lamin Lodge zijn we naar Makasutu Cultural forest geweest. Dit is een soort park wat in het bos ligt. Als onderdeel van de rondleiding maak je een wandeling door het bocht, er wordt een stukje op de rivier gevaren en als afsluiter kan je zwemmen in een zwembad. Doordat we de rivier al eens eerder hadden gezien was het niet zo bijzonder meer voor ons. We hadden een aangepast programma gevolgd doordat we via lokale mensen korting konden krijgen. Hierdoor waren we een halve dag aanwezig in plaats van een hele. Iedereen was een beetje gaar door onbekende reden die dag, dus we vonden het allemaal wel oke maar niet heel spectaculair.

Doordeweeks was het weer gewoon werken in het health centre. Dinsdag zijn Anneke en ik meegeweest op outreach om kinderen te vaccineren. Hierdoor heb ik eindelijk wat meer van het ‘binnenland’ (zo ver zaten we niet in het binnenland) gezien. Helaas had men de verkeerde spuiten en naalden meegenomen, 0.05 ml ipv de benodigde 0.5 ml. Gevolg hiervan was dat er iemand naar het health centre terug moest rijden om de goede spuiten te halen, wat ongeveer een uur duurde. Daarom ben ik maar even bij de persoon van het lab gaan zitten. Hij deed testen op HIV en hemoglobine bij zwangere vrouwen door middel van bloed uit een vingerprik. Na een hele uitleg ben ik weer terug gegaan naar het vaccineren, waar ik heb bij de kinderen heb bepaald welke vaccinatie ze op dat moment moesten krijgen. Klinkt heel ingewikkeld maar het houdt eigenlijk alleen maar in dat je moet kijken naar de geboortedatum van het kind en vervolgens reken je door welke vaccinatie dan nodig is op de datum van vandaag.

Dit weekend hebben we besloten een rustig weekend te houden. Zaterdag zijn Celeste, Nienke en ik naar het strand geweest. Miriam haar man was die week bij haar, dus daar heeft ze de hele week mee doorgebracht. Christel was naar een soort bijeenkomst en Anneke was gestoken door een onbekend insect. Gevolg hiervan was dat de bulten zijn gaan ontstoken en pijn deden. Hiervoor is ze van de week nog bij het ziekenhuis langs geweest en hier heeft ze medicatie voor gekregen. De dag daarna bleek dat er in de bulten larven zaten, dus ze is weer terug gegaan naar het ziekenhuis waar ze zijn verwijdert gelukkig.

Tijdens het reizen naar het strand werden we bij het overstap punt door een man gevraagd of hij ons naar het volgende overstap punt mocht brengen. Een gratis lift, dus daar zeiden we geen nee tegen. Het ritje hebben we gemaakt onder het genot van ‘motherfucking’ diepzinnige rap. Achteraf wou de man (het zou ook eens niet in Gambia) ons telefoonnummer hebben zodat we een keertje konden stappen met hem. Hier hebben we maar vriendelijk voor bedankt.

Inmiddels is het wel echt te merken dat het toeristenseizoen is begonnen. Langs het strand zie je meer blanken dan zwarten. Hier in Gambia zie je eigenlijk nooit lokale mensen hand in hand lopen (wanneer ze man-vrouw zijn, gewoon vrienden zie je het wel doen). Het is dan ook best raar om ineens stelletjes te zien (de blanken), die soms nog net geen seks in het openbaar (lees ligstoel van hotel) hebben.

Voor aankomende week staat een weekje vakantie op de planning! Vrijdag vertrekken we naar Segenal. Om 5 uur ’s ochtends vertrekken we, dus dat wordt een brakke autodag. Met iemand van de College en een bestuurder rijden we (hopelijk) met 1 auto naar Senegal. Daar gaan we dan een safari doen, naar Dakar, een soort monumenteiland en we slapen 1 nacht in de woestijn waar we oa gaan sandboarden en kameelrijden. In totaal zijn we dan 5 dagen weg. En ik moet zeggen, ik heb best wel zin in even een vakantie!